Już 20 października 2012 roku, w Centrum Psychorozwoju Dzieci i Młodzieży w Rzędkowicach koło Zawiercia odbędzie się wyjątkowy Bieg Przełajowy „Dominator 2012 – Zjeżdżaj z Rakiem!” Organizowany przez Fundację „Domin” Jacka Alaby, ma on na celu krzewienie idei aktywizacji dzieci z chorobami nowotworowymi poprzez ich aktywne uczestnictwo w obozach rehabilitacyjno-wspinaczkowych.
Bieg organizowany jest na dwóch dystansach: 3 km i 10 km. Biegacze na 3 km startują o godzinie 12:00, na 10 km – godzinę później. Organizatorzy zapewniają profesjonalny pomiar czasu, dyplomy pamiątkowe oraz atrakcje po biegu. Strona biegu dostępna jest pod adresem www.dominator2012.pl.
Opłata startowa wynosi 25 zł. Z opłaty startowej zwolnione są uczestnicy poniżej 18 roku życia.
Dlaczego właściwie wspinaczka skałkowa jako element rehabilitacji?
Pomysł wykorzystania wspinaczki skałkowej jako narzędzia terapii pojawił się w 1983 roku. Bazując na własnych doświadczeniach zdobytych podczas organizowanych obozów oraz na doniesieniach naukowych dotyczących wykorzystywania sportu w rehabilitacji, Fundacja „Domin” stworzyła autorski program naturalnej rehabilitacji poprzez wspinaczkę skałkową. Obecnie wyjazdy wspinaczkowe odbywają się w cyklach zimowych i letnich, jako tygodniowe obozy rehabilitacyjno-wspinaczkowe.
Doświadczenia nabyte podczas zrealizowanych obozów dowodzą, że wspinaczka skałkowa:
- dostarcza organizmowi podstawowych bodźców stymulujących czynności fizjologiczne, warunkujące uzyskanie sprawności fizycznej, wydolności organizmu i ogólnego dobrego samopoczucia;
- wpływa pozytywnie na wszystkie układy organizmu, zarówno narząd ruchu jak i układ krążenia oraz układ oddechowy;
- niesie ze sobą radość i odprężenie, rozładowanie stresów i negatywnych emocji;
- pozwala obcować ze wspaniałą przyrodą, co wpływa pozytywnie na strefę psychiczną, intelektualną i emocjonalną.
Dlaczego warto aktywizować dzieci z nowotworem poprzez wspinaczkę?
Przede wszystkim wspinaczka skałkowa daje najmłodszym nadzieję i chęć do walki. Chcemy im pokazać, że poza szarymi ścianami oddziałów onkologicznych jest świat, który na nie czeka i że warto ten świat poznawać. Nieoceniona jest bowiem rola psychiki w procesie zdrowienia.
Zmieniając postawy psychiczne, zarażając dzieci ciekawością i optymizmem, możemy przyczynić się do tego, że lepiej odpowiedzą na leczenie, mniej dokuczliwe staną się objawy uboczne terapii, dzieci poczują się silniejsze. Jesteśmy przekonani, że warto! Dlatego organizujemy ten bieg. Dlatego razem wołamy „Zjeżdżaj z rakiem!”
Co to jest skałoterapia?
- Historia
Pomysł wykorzystania wspinaczki jako narzędzia w terapii pojawił się po raz pierwszy w 1983 roku w stosunku do osób uzależnionych od narkotyków. Wtedy został zorganizowany pierwszy wyjazd w skałki z pacjentami Ośrodka Terapii Uzależnień w Grzmiącej.
Bazując na tym doświadczeniu, które – jak się okazało – przyniosło bardzo pozytywne rezultaty, organizowane były wyjazdy dla innych grup, w skład których wchodziły osoby długo biorące narkotyki po odtruciu, zaczynające systematyczne zażywanie narkotyków oraz wolne od nałogu (dla których przewidziana była rola liderów).
W tamtym czasie stawiano sobie następujące cele:
- pokazać narkomanom inne (alternatywne do dotychczas znanych) formy spędzania czasu;
- pokazać, jakie wartości można znaleźć w obcowaniu z przyrodą;
- nauczyć odpowiedzialności za siebie;
- nauczyć pokonywania własnego lęku, przekraczania własnych ograniczeń;
- dać możliwość sprawdzenia siebie w sytuacjach ekstremalnych;
- dostarczyć silnych bodźców, pod pewnymi względami równie intensywnych, jak wcześniejsze doświadczenia narkotyczne.
Już trakcie pierwszego obozu, a następnie w dalszej pracy, okazało się, że przeżyte doświadczenia przyniosły:
- poprawę funkcjonowania społecznego młodzieży,
- obniżenie poziomu lęku,
- nabycie umiejętności podejmowania decyzji,
- rozwój odpowiedzialności, dyscypliny i chęci pomocy innym osobom.
W latach 1983-90 wyjazdy wspinaczkowe odbywały się kilka razy w roku, a od 1990 roku odbywają się w cyklach zimowych i letnich, jako tygodniowe obozy wspinaczkowe. W każdym z wyjazdów brało udział od 12 do 15 osób.
Z czasem w obozach zaczęła uczestniczyć nie tylko młodzież uzależniona od narkotyków (i zagrożona uzależnieniem), ale także osoby ze środowisk z problemem alkoholowym, środowisk przestępczych, zmarginalizowanych i takich, w których występuje prostytucja, wykorzystywanie seksualne czy zagrożenie związane z działalnością sekt, a także osoby niepełnosprawne.
Z myślą o wykorzystaniu wspinaczki jako narzędzia terapii powstała w 2001 roku Fundacja DOMIN. Obozy organizowane były w Podlesicach w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej w fundacyjnym Centrum Edukacji i Rozwoju Psychofizycznego Dzieci i Młodzieży, gdzie dysponowano 8 pokojami noclegowymi, kuchnią, 2 salami wykładowymi oraz pomieszczeniem ze stacjonarną sztuczną ścianką wspinaczkową.
Od 2005 roku ośrodek Fundacji DOMIN znajduję się w Rzędkowicach w Jurze Krakowsko- Częstochowskiej. Budynek jest usytuowany jako ostatnie gospodarstwo we wsi. z uwagi na jego położenie i charakter prowadzonej w nim działalności nie wzbudza sprzeciwów społeczności lokalnej. Obiekt składa się z dwóch budynków, w których mieści się baza noclegowa, edukacyjna i rehabilitacyjno-sportowa ze sztuczną ścianką wspinaczkową.
W tym rejonie występują wyjątkowo korzystne warunki terenowe. Fundacja wykorzystuję ten rejon dla terapii również innego rodzaju schorzeń, koncentrując swoją pracę wokół jednej przewodniej metody treningu wspinaczkowego. Stosując tę formę obejmuje swym zasięgiem grupy młodzieży bardzo zróżnicowanej ze względu na rodzaj schorzenia, co tworzy specyficzne warunki podobne do grup integracyjnych.
- Wspinaczka jako środek leczniczy
Nie ma takiej drugiej dyscypliny sportowej, która w sposób tak pełny i równomierny rozwija ciało ludzkie, jak wspinaczka skalna. Angażuje ona wszystkie grupy mięśniowe, ruchy odbywają się w zakresie wszystkich stawów, odciążony zostaje układ krążenia, a zaabsorbowany zostaje umysł wspinacza. Na te aspekty wspinaczki zwróciła uwagę medycyna, a w szczególności jej gałąź zajmująca się rehabilitacją narządów ruchu uszkodzonych w wyniku chorób i urazów.
Dr Jerzy Bienia z Kliniki Chirurgii Ortopedycznej Śląskiej Akademii Medycznej ogłosił w fachowym piśmie „Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska” (XXVII, 5) obszerną, opartą na teorii i badaniach, pracę pt. „Wspinaczka skałkowa jako jeden z czynników usprawnienia leczniczego”.
Obserwacje przeprowadzono na 20 chorych w wieku od 16 do 59 lat przebywających pod opieką lekarską i instruktorów alpinizmu. Przez odpowiedni dobór nachylenia ściany oraz układu chwytów i stopni uzyskano efekt oddziaływania na odpowiednie partie ciała.
Każdy chory otrzymał „Kartę rehabilitacji wspinaczką skałkową”, w której skrupulatnie notowano obserwacje związane ze wzrostem siły mięśniowej, amplitudy ruchów, wreszcie poprawę samopoczucia pod względem fizycznym i psychicznym. Chorzy wspinali się co drugi dzień po 2 godziny, przechodząc od 6 do 7 dróg. Mimo stosunkowo krótkiego okresu ćwiczeń (28 dni) wyniki okazały się nadspodziewanie dobre. U wszystkich osób stwierdzono znaczny wzrost siły mięśniowej; w zakresie poprawy amplitudy ruchów uzyskano aż 11 wyników bardzo dobrych i 7 dobrych (u 5 chorych zanotowano wzrost ruchomości o 30% i więcej!!!).
Trzech pacjentów zaniechało korzystania lasek a jeden – kul. Chód wszystkich zyskał na pewności i sprężystości oraz zmniejszyło się utykanie. Miarą poprawy stanu psychiki były: lepszy sen, większa żywotność, wzmożenie łaknienia, brak uczucia znużenia, chęć do ćwiczeń wspinaczkowych poza zajęciami planowymi, co w przypadku dwóch 46 letnich pacjentów miało charakter namawiania przez nich instruktora do wspinaczki i zapewnienia mu dojazdu do podnóża skałek. Zaobserwowano, że u chorych – mimo intensywnego usprawniania – znużenie chorego odcinka ciała występowało wolniej niż np. w tak zwanej terenoterapii.
Nad tą ostatnią ma zresztą wspinaczka zdecydowaną przewagę: łączy w sobie walory usprawnienia fizycznego i psychicznego, ćwiczy ciało wszechstronnie, jest urozmaicona i nie nużąca, a dzięki asekuracji linowej zapobiega nawet taki urazom jak skręcenie stopy w marszu w skutek zmęczenia.
Wobec niezaprzeczalnych zalet rehabilitacji przy pomocy wspinaczki skałkowej weszła ona na zachodzie do arsenału podstawowych środków leczniczych.
Obozy rehabilitacyjno-wspinaczkowe Fundacji DOMIN
- dla dzieci chorych na autyzm wspólnie z fundacją SYNAPSIS,
- dla dzieci z zespołem Downa,
- dla osób uzależnionych od narkotyków,
- dla dzieci z chorobą nowotworową,
- dla dzieci i młodzieży sprawiające trudności wychowawcze.
Doświadczenia nabyte w trakcie obozów wspinaczkowych upoważniają nas do twierdzenia, że:
- wspinaczka jako jedyna z dyscyplin, niesie za sobą potężną dawkę przeżyć emocjonalnych, związanych z urokiem i specyfiką miejsc, w których się ją uprawia;
- pokonywanie barier wiążących się z psychofizycznym ograniczeniem, pozwala na uwierzenie we własne siły. Poczucie sukcesu związane z wejściem na szczyt skały jest dla wspinającego się niezapomnianym przeżyciem i ogromną przygodą;
- wspinaczka jest sportem aktywnym, oddziałującym na cały organizm w sferze psychicznej i fizycznej. Specyfika wspinania polega na aktywności ruchowej, niosąc ze sobą radość, odprężenie, rozładowanie stresów i naturalnej agresji;
- sport ten dostarcza organizmowi podstawowych bodźców stymulujących czynności fizjologiczne, warunkujące uzyskanie sprawności fizycznej, wydolności organizmu i ogólnego dobrego samopoczucia;
- wpływa pozytywnie na wszystkie układy organizmu – zarówno na narząd ruchu jak i na układy krążenia i oddechowy. Ponadto, obcowanie z przyrodą wpływa pozytywnie na sferę psychiczną, intelektualną i emocjonalną uczestników obozów rehabilitacyjno-wspinaczkowych.
O Fundacji
Fundacja powstała w 1999 roku, jednak idea jej utworzenia zrodziła się kilkadziesiąt lat wcześniej, kiedy Jacek Alaba razem z przyjacielem, Jarkiem „Dominem” Domińczakiem, próbował pomóc Jarka bratu poradzić sobie z uzależnieniem. Obaj postanowili wtedy, że w przyszłości będą profesjonalnie wspierać młodych ludzi w rozwiązywaniu trudności życiowych oraz przekazywać im swoją miłość do gór i wspinaczki. Jarek w 1980 roku zginął tragicznie w Tatrach. Mimo to Jacek wytrwał w postanowieniu i ustanowił Fundację DOMIN, ku pamięci przyjaciela.
Fundacja wspiera rozwój psychofizyczny dzieci i młodzieży, zwłaszcza tych, które z różnych powodów mają mniejsze szanse. Opierając się na najnowszych metodach pracy pomagamy chorym i niepełnosprawnym dzieciom i ich rodzicom, dzieciom z chorobami nowotworowymi, młodzieży pochodzącej ze środowisk dysfunkcyjnych, a także bezrobotnej lub zagrożonej bezrobociem.
Fundacja realizuje swoje działania zgodnie z ideą oddziaływania na trzy sfery: psychologiczną, medyczną i społeczną. W tym celu wykorzystujemy najnowsze osiągnięcia nauki w dziedzinie medycyny i psychologii, a także nowatorskie formy terapii. Gwarancję powodzenia naszych działań daje również wykwalifikowana kadra pracowników: psychologów, lekarzy, instruktorów i terapeutów.
Źródło: Fundacja „Domin”
***
Patronat medialny nad biegiem przełajowym „Dominator 2012 – Zjeżdżaj z Rakiem!”
objął portal 4outdoor.pl
KOMENTARZE